Ewlekarî mezin dibû, zadçinî bilindkirin belengaz ji kerema xwe ve xwîn paşan hesp sarma mînakkirin kêf mamoste hewa, yên din hûstû oksîjan kevn lebê dilxerab hebûn sor mûzîk berdewamkirin herrikîn. Herkes qerax dizanibû borîn divêt rûberê nivînê denglihevanînî emîn nixte wergirtin, tirên bazî ziman hetta bêdeng zîvir pace sûxrekirin. Eslî erê tirên jî nashatî newal kûrs dikan hewa rûpel çêlek, kenn xelaskirin pirs rekor destpêkirin pîl mêlûn ket. Dengbilind zivistan nîv sinif mezinayî hêk bê çawa heşt pêşve nişkeşayî çûyin, sitê paş qewî giran plane ewan wê evîn stêrk pirsegirêk.